بعدازظهر که می‌شود، این گله با پخش موسیقی کلاسیک استراحت می‌کند.
الاغ‌ها با هدایت کارگران شهری، کیسه‌های زباله را حمل می‌کنند و در کوچه‌های باریک و پلکانی شهر می‌پیچند که روی صخره ساخته شده است.
«کادری توپارلی» که سال‌هاست مسئول نظافت شهر ماردین است، در این‌باره می‌گوید: «قرن‌هاست که از الاغ‌ها برای تمیزکردن شهر استفاده می‌کنیم. فقط آن‌ها می‌توانند در این خیابان‌های باریک بچرخند.»
توپارلی توضیح می‌دهد که حدود چهل الاغ با نام‌هایی مانند «گدار» (ظالم)، «سفو» (دست‌ودل‌باز) و «بوزو» (رنگ‌پریده) که شخصیت و ویژگی‌های آن‌ها را نشان می‌دهد، این شغل را به عهده دارند.
الاغ‌ها از کوچه‌های پلکانی این شهر بالا و پایین می‌روند و زباله‌ها را جابه‌جا می‌کنند و پس از چهار ساعت کار، مدتی را در میانه‌ی روز استراحت می‌کنند و دوباره مشغول جمع‌آوری زباله می‌شوند. آن‌ها در مجموع حدود هشت ساعت در روز کار می‌کنند.
توپارلی می‌گوید: «ما از آن‌ها مراقبت می‌کنیم. هرروز عصر به مدت دو ساعت برای این الاغ‌های خسته، موسیقی کلاسیک پخش می‌کنیم؛ ما می‌بینیم آن‌ها خوشحال‌ترند وقتی که قطعه‌ای از آثار بتهوون را می‌شنوند.»
امروزه، این شهر قدیمی حدود ۶۰هزار نفر ساکن دارد که هرروز نزدیک به ۱۰تن زباله تولید می‌کنند.
این الاغ‌ها از شش‌سالگی به خدمت گرفته می‌شوند و وقتی به ۱۴ یا ۱۵سالگی می‌رسند، با هیاهوی زیادی بازنشسته می‌شوند. در یک مراسم رسمی با یک بشقاب هندوانه به جای کیک، الاغ بازنشسته به پناهگاه حیوانات محلی سپرده می‌شود تا بقیه‌ی روزها را در کنار دوستان خود سپری کند.
نظر شما